مجموع نظرات: ۰
سه‌شنبه ۱۸ آبان ۱۳۹۵ - ۰۱:۰۰
۰ نفر

محمدمهدی تندگویان: در سالیان اخیر، مشکلات تردد معلولان در پایتخت، بارها مورد توجه قرار گرفته و در اغلب طرح‌ها، مصوبات و مصاحبه‌ها از سوی شورای اسلامی شهر پیگیری شده است.

شهرداري تهران نيز بنا بر وظيفه خود در اجراي مصوبات شورا، به تعريف پروژه‌هاي مناسب‌سازي و اجراي آن در برخي محورهاي شهري اقدام كرده اما چيزي كه همچنان به چشم مي‌خورد اين است كه اين شهر نه‌تنها براي معلولان عزيز بلكه براي همه اقشار جامعه پياده‌مدار نيست. بارها از سوي مديران شهري، مسئولان و رسانه ملي به عدم‌استفاده از خودروي شخصي تشويق شده‌ايم.

بارها و بارها از ما خواسته شده براي سلامتي خود به‌صورت پياده يا با استفاده از وسايل حمل‌ونقل سالم تردد كنيم. گاه با شنيدن اين شعارها، سخن بحق شهروندان را مي‌شنويم كه تا هنگامي كه خود مسئولان از اتومبيل شخصي استفاده مي‌كنند، چنين درخواستي از شهروندان بجا نيست. فارغ از اين قضيه، در مديريت شهري، بايد به اين باور برسيم كه پياده‌روهاي شهر امكان تردد بدون دغدغه، براي عبور با چرخ را از هر نوعي براي افراد فراهم نمي‌آورد.

تهران، شهري شيب‌دار است و پياده‌روهايش در بسياري از نقاط پلكاني است. حال اگر عابري با هر وسيله داراي چرخ در پياده‌روها تردد كند، قطعاً به بن‌بست مي‌رسد و پياده‌رو فضاي مناسبي برايش نخواهد بود. در پياده‌روهايي هم كه پروژه‌هاي تسطيح و مناسب‌سازي انجام شده و ظاهراً امكان تردد براي عابر پياده مجهز به چرخ، فراهم است، از كفسازي‌هايي استفاده شده كه حركت دندانه‌اي را ايجاد مي‌كند و عابر فلك زده مدام بالا و پايين خواهد رفت.

پل‌هاي فلزي نامناسب براي عبور چرخ و گير كردن در شيارهاي پل، دردي بر دردهاي ديگر مي‌افزايد و تنها اميدش، كمك عابري چهارشانه در جهت عبور از مانع‌هاست. اين عابر پياده اگر از تمامي اين موانع عبور نمايد، قطعاً به تقاطعي خواهد رسيد كه اتومبيلي برايش سد معبر كرده و چاره‌اي جز پرش از روي آن اتومبيل نخواهد داشت. اينگونه مي‌شود كه مي‌بايست عطاي پياده‌روي را به لقايش ببخشد و يك جمله را در ذهنش هك كند؛ تهران شهري سواره‌مدار است!

براي همزادپنداري و درك مشكلات تردد همه اقشار پياده، به‌ويژه معلولان و اقشار خاص، نيازي به نشستن روي ويلچر يا دست گرفتن كالسكه در شهر نيست.جالب‌تر اينجاست كه اكنون در پروژه‌هاي شهري بحث نصب وسايل ورزشي مختص معلولان در بوستان‌هاي تهران مطرح است. بهتر است كمي واقع‌بين باشيم كه معلول خود را با خودروي شخصي به بوستان خواهد رساند و از وسايل ورزشي استفاده خواهد كرد. اولويت با كدام است؟ صرف هزينه جهت سهولت تردد اين گروه فراموش شده در كل شهر، يا نصب وسايل ورزشي در بوستان‌ها؟

در انتهاي اين دردنامه، به‌عنوان يك مسئول شهري اعلام مي‌دارم، اگر توانايي حل معضلات ترددي عابرين پياده را نداريم، بهتر است اين متن را براي آنها ديكته كنيم: «براي سهولت تردد، لطفاً در سواره‌رو پياده‌روي كنيد!»

  • عضو شوراي شهر تهران
کد خبر 352017

برچسب‌ها

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha